Touché...

Diwrnod bant heddi. Weles i Helen, fy nghyn-wraig (a wejen Dai ‘Iwsles’ Lewis). Dishgwl yn ffab (damo), ei chroen yn sgleino (damo damo), a newydd ddod nôl o Gaerdydd ble o’dd hi’n siopa ar gyfer rhyw barti swanc i WAGs rygbi nos Sadwrn (damo damo damo). “Ma Sarra Elgan yn pigo fi lan mewn stretch limo,” wedodd. “Wel, fi’n mynd gyda Tony ar noson speed dating,” wedes i, gan sylweddoli’n syth bo fawr o gymharieth rhyngo’r ddoi achlysur. “Ar gyfer elusen ma fe,” atebodd. “Ditto,” atebais. “UNICEF,” wedodd hi. “RSPCA Llansamlet,” wedes i. “Touché,” wedodd Helen, gyda chydig o wên, ac yna cherddodd bant, ei Manolo Bla-di-bla’s yn clician ar hyd y pafin. Owtsh…

Fy Ngolchdy Pert

Licen i ddiolch i’r unigolyn meddylgar o’dd wedi gadel hosan goch yn y peiriant golchi yn y Swansea Speed Queen Laundry nithwr. Ma nghryse gwyn Asda (3 for £10, ‘highly flammable’) nawr yn binc. Digwydd bo fi’n lico’r lliw pinc, yn enwedig golwg ‘boddwyd mewn candy floss’ y ddiweddar Dame Barbara Cartland. Mae pinc yn siwto rhai dynion: Tony Blair, Arnold Schwartzenegger, Ian Woosnam, a chyfrifwyr (am ryw reswm). Mae fe’n lliw sy’n gweud “shgylwch arna i, bois – so’ch innuendos homoffobig yn hala ofn arna i! Fi’n ŵr hyderus, llwyddiannus, cyhyrog. A fi’n lico shago merched, reit?”

Ond symo pinc yn siwto fi. Dwy flynedd yn ôl wisges i grys pinc i’r gwaith ac o fewn 10 munud o’dd hanner y swyddfa yn dynwared Mr Humphries o Are You Being Served? Es i gatre ‘da “I’m Free!” yn atseinio yn fy nghlustie. Bydde neb yn middi fflownso o gwmpas fel ‘ny o fla’n Dai Lewis, felly pam o flaen fi?

Mamma Mia

Mam yn sefyll da fi tra bod hi’n cal gneud ‘i stafell wely. Trwy’r wal fi’n clywed hi’n hala a derbyn negeseuon tecst gan ‘i sboner, Donald, sydd fel hi yn silver surfer. Nethon nhw gwrdd ar-lein chwe mis yn ôl; cyn-ddarlithydd coleg yw e yn byw tu fas i Lerpwl, tri o blant ‘da fe, un yn gneud gwaith danjerus yn Awstralia. Sa i di cwrdd â Donald ‘to achos fel arfer Mam sy’n sefyll ‘da fe. Yvonne yn gweud bod e’n dishgwl fel Anthony Hopkins tew.

Pan o’dd Dad yn sâl o’dd Mam yn hen o fla’n ‘i amser; Dwy flynedd ar ôl iddo fe farw, ma’n dishgwl 10 mlynedd yn iau. Ers ‘ny ma’n mynd mas yn amlach na fi, yn cal gwylie mwy egsotig, ac ar gyfer ei phenblwydd prynodd Donald gyfrifiadur iddi ‘da 2 GB o RAM. Does neb tu fas i NASA ‘da chyfrifiaduron mor bwerus â ‘ny. Y rheol yw dyw hen bobl ddim fod deall y we, ond ma ‘da Mam well dealltwrieth o’r rhyngrwyd na Bill Gates.

Withe licen i allu siarad ‘da ti, Mam, yn lle sgwennu’r blog ‘ma…

Mr Poblogaidd

Yn lle dathlu Gŵyl Dewi ma Tony yn cal parti i ‘ail-lansio’ ei safle MySpace. Gwesteion: Mam, Mam Tony, fi, a Jim, bachan ‘da llyged llechwraidd o’r fflat drws nesa o’dd ‘da mwy o ddiddordeb miwn casgliad CDs Tony a chynhwysion ‘i drwyn (un fe, nid un Tony) ‘nag o’dd e miwn y lap top. Lot o win, dim digon o greision.

Falle fi yw e ond ma’r safle’n dishgwl yn gywir yr un peth a’r un hen ond ‘da mwy o liwie llachar, graffeg annifyr a chyfeillion dychmygol. Yn lle’r llun o Tony Soprano ma fe ‘di dodi Borat ar y dudalen flan - 10 mas o 10 am fod mor wreiddiol. “Ma ‘da fi 449 o ffrindie nawr,” medde fe, “Yn cynnwys Lily Allen, Gruff Rhys, Beyoncé…” Hyd yma dyw Mam Tony heb weud dim ond wrth glywed enw’r gantores Americanaidd hudolus ma fe fel bod hi’n dihuno’n sydyn o goma dwfn. “O, ‘na ti ferch bert, a ma’n Gristion ‘fyd. Pam so ti’n galler ffeindio merch fel ‘na?” Tony yn cochi at ‘i glustie ac yn gweud rhywbeth am fynd i hôl mwy o nibls cyn diflannu miwn i’r gegin.

O’dd 'da fi un ffrind da ar-lein. Louis o’dd ‘i enw e, o Lydaw. O’n i wedi meddwl mynd bant ‘na i sefyll ‘da fe ond ddechreuodd e hala JPEGs anweddus o’i hun yn borcyn felly stopes i sgwennu. Trueni ‘fyd, achos fel fi o’dd e’n ffan mowr o Meic Stevens.